Ministerstwo Środowiska, Lasów i Zmiany Klimatu (moefcc) podjęło krok w kierunku gospodarki odpadami z tworzyw sztucznych, zwiększając wykorzystanie opakowań z tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu.W sierpniu zeszłego roku wprowadziła zasady gospodarowania odpadami z tworzyw sztucznych z 2021 r. (druga wersja), które zezwalają na wykorzystanie tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu do przechowywania, przenoszenia, dystrybucji lub pakowania artykułów gotowych do spożycia lub napojów.Podczas gdy poprawka podkreśla znaczenie przestrzegania odpowiednich norm i przepisów wynikających z ustawy o bezpieczeństwie żywności i norm z 2006 r., czołowy naukowiec zajmujący się polimerami powiedział, że istniejące przepisy i ramy dotyczące definicji i gospodarowania odpadami z tworzyw sztucznych wymagają poważnych reform, aby zdobyć zaufanie przemysł spożywczy.
„Problem zaśmiecania stał się nie do pokonania. Dlatego rząd musi interweniować, ale trudno zrozumieć, że nagle przeskakuje z „powinien” na „może” bez infrastruktury, zabezpieczeń i odpowiednich mechanizmów regulacyjnych” – powiedział dr Vijay. .habbu, starszy badacz polimerów i adiunkt w Instytucie Technologii Chemicznej w Bombaju.
Do 2016 r. torebki lub produkty wykonane z tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu nie mogą być używane do przechowywania, przenoszenia, dystrybucji lub pakowania gotowej do spożycia lub picia żywności.Później plastik z recyklingu lub gazety używane do pakowania żywności znalazły się również na liście zakazów opracowanej przez agencję ds. bezpieczeństwa żywności i norm (fssai), indyjski regulator żywności.Jednak w ramach drugiej nowelizacji rząd nie tylko zezwala na stosowanie tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu do pakowania żywności, ale także pozwala dużym firmom na zawieszenie stosowania jednorazowych produktów z tworzyw sztucznych na 10 lat i wyznaczenie celu 30 lat.Odsetek opakowań z tworzyw sztucznych poddanych recyklingowi do 2023 r. oraz zawartość tworzyw sztucznych poddanych recyklingowi jest obowiązkowa, aby osiągnąć 60% do 2026 r. Rząd uzasadnił ten środek, powołując się na wielkie szkody wyrządzone przez odpady z tworzyw sztucznych w ekosystemach lądowych i wodnych.
Obecnie Indie poddają recyklingowi około 60% odpadów z tworzyw sztucznych, z których większość jest uzupełniana przez nieformalną siłę roboczą.Ta siła robocza opiera się głównie na nienaukowych metodach wytwarzania cząstek plastiku, co wzbudziło obawy ludzi, zwłaszcza dotyczące zanieczyszczenia i czystości tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu.
„Regulacje i ramy, które definiują tworzywa sztuczne i gospodarują odpadami z tworzyw sztucznych to aktualna potrzeba. Zakaz tworzyw sztucznych nie jest rozwiązaniem, ponieważ nie można się ich pozbyć i znaleźć alternatywy. Powinniśmy zachęcać ludzi do ponownego wykorzystywania tworzyw sztucznych w jak największym stopniu. kiedy ulegasz regulacjom, nie możesz powiedzieć, że dotyczy to tylko konkretnych marek, które wykorzystują najlepsze dostępne zasoby ludzkie, narzędzia i technologie do zarządzania procesem recyklingu.Niestety istniejące przedsiębiorstwa recyklingowe Tak nie jest w przypadku dużej części państwa Czyli kiedy go otworzysz, otwierasz bramę zanieczyszczeń, które mają poważny wpływ na bezpieczeństwo żywności „Dr.powiedział HAB.
W odniesieniu do decyzji rządu, aby do 2026 r. wymusić stosowanie 60% plastiku z recyklingu, dr habbu powiedział, że wydaje się to bardziej z entuzjazmu niż z pragmatyzmu.„UE jest najbardziej zaawansowanym krajem w zakresie bezpieczeństwa żywności. Do 2030 r. pozwolą na wykorzystanie tylko 30% tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu” – wyjaśnił, dodając, że nie powinniśmy się spieszyć, ale powinniśmy uczyć się na globalnych doświadczeniach i przyjąć zrównoważone i naukowe podejście do gospodarowania tworzywami sztucznymi.
W sprawie zanieczyszczenia plastikiem i złego zarządzania zagrażającego środowisku i ekologii dr Habu powiedział: „Problemem plastiku jest nie tylko jego użycie, ale także sposób, w jaki sobie z nim radzimy. Plastik jako materiał staje się złoczyńcą, ponieważ zaśmieca się w sposób, który prowadzi do niewłaściwego gospodarowania odpadami i ostatecznie do zanieczyszczenia, ale kierowanie się zestawem wykonalnych opcji nie jest rozwiązaniem”.
„Wszystko, czego dzisiaj używamy, jest wykonane z plastiku – butelki na wodę, szklanki, pojemniki i długopisy. Po prostu nazywamy to plastikiem, jakby był jednym jednorodnym materiałem, ale tak nie jest; to złożona seria produktów. Wiele rodzajów tworzyw sztucznych są wykorzystywane do projektowania i tworzenia różnych rzeczy, w zależności od ich zastosowania i chemicznej struktury molekularnej” – powiedział.
„Potrzebujemy siatki praktycznych i zaśmiecających systemów, które odpowiednio mapują wszystkie tworzywa sztuczne, aby rząd mógł określić, który plastik jest najmniej praktyczny. Każdy rodzaj plastiku jest wyjątkowy. Proces recyklingu nie dotyczy wszystkich. Potrzebujemy formalnego ekosystemu, który podlega odpowiednim regulacjom i ramom dotyczącym recyklingu tworzyw sztucznych. To nie tylko zwiększy przejrzystość, ale także zmniejszy ilość odpadów.
